To propozycja aktorki Teatru „Witkacy” Emilii Nagórki w ramach Sceny Propozycji Aktorskich.
„Pierwsze światło jest zupełnie inne, niż kiedy się już świeci i tu, i tam. I są światła żyjące i światła umarłe. Takie, co tylko świecą, i takie, co pamiętają. Co odpychają i zapraszają. Co patrzą i nie poznają. Co niechby świeciły najjaśniej, a ślepe są. I takie, co ledwo się tlą, a widzą aż po koniec życia. Nie ma dla nich granic, czasu, przestrzeni. Są w stanie przywołać najdawniejszą pamięć, choćby roztrwonioną czy nawet gdy człowiek został z niej wydziedziczony. Pamięć jest takim lecącym do nas światłem dawno zgasłej gwiazdy. Tyle że nie zawsze jest w stanie do nas dolecieć za naszego życia. Zależy, z jakiej odległości leci i w jakiej odległości my od niej jesteśmy. Bo to nie są równe odległości. A w ogóle może wszystko jest pamięcią?”
Traktat o łuskaniu fasoli
wg Wiesława Myśliwskiego
Scenariusz, scenografia, kostiumy, opracowanie muzyczne i reżyseria: Emilia Nagórka
Światło i opracowanie muzyczne – współpraca: Andrzej Bienias
Kostiumy – współpraca: Jolanta Solska, Maria Chyc-Myrmuła
Produkcja: Arkadiusz Kudła, Rafał Leks
Występują:
Agnieszka Michalik
Emilia Nagórka
Andrzej Bienias
Kamil Joński
Krzysztof Łakomik
Piotr Łakomik
Krzysztof Wnuk
Czas trwania: 180 min z 1 przerwą (15-20 min)
Teatr KTO
(Teatr KTO)
Kraków
zobacz na mapie
Traktat o łuskaniu fasoli
19 marca 2025, godz.: 19:00
To propozycja aktorki Teatru „Witkacy” Emilii Nagórki w ramach Sceny Propozycji Aktorskich.
„Pierwsze światło jest zupełnie inne, niż kiedy się już świeci i tu, i tam. I są światła żyjące i światła umarłe. Takie, co tylko świecą, i takie, co pamiętają. Co odpychają i zapraszają. Co patrzą i nie poznają. Co niechby świeciły najjaśniej, a ślepe są. I takie, co ledwo się tlą, a widzą aż po koniec życia. Nie ma dla nich granic, czasu, przestrzeni. Są w stanie przywołać najdawniejszą pamięć, choćby roztrwonioną czy nawet gdy człowiek został z niej wydziedziczony. Pamięć jest takim lecącym do nas światłem dawno zgasłej gwiazdy. Tyle że nie zawsze jest w stanie do nas dolecieć za naszego życia. Zależy, z jakiej odległości leci i w jakiej odległości my od niej jesteśmy. Bo to nie są równe odległości. A w ogóle może wszystko jest pamięcią?”
Traktat o łuskaniu fasoli
wg Wiesława Myśliwskiego
Scenariusz, scenografia, kostiumy, opracowanie muzyczne i reżyseria: Emilia Nagórka
Światło i opracowanie muzyczne – współpraca: Andrzej Bienias
Kostiumy – współpraca: Jolanta Solska, Maria Chyc-Myrmuła
