Repertuar:

W wiosce Elfów zapanowało wielkie poruszenie. Wszyscy, bez wyjątku pieczołowicie przygotowują się do Świąt. Nikt jednak nie spodziewa się nadciągającego niebezpieczeństwa. Podstępny Czarnoksiężnik próbuje pokrzyżować im plany i udaje się do wioski. Czy Elfom uda się go przechytrzyć i uratować tegoroczne Święta?

,,Mikołaj w wiosce Elfów’’ wesoła, muzyczna i interaktywna opowieść dla dzieci o sile magii Świąt, o przyjaźni i bliskości.Katarzyna Pierzchała-Studio Baraban

W wiosce Elfów zapanowało wielkie poruszenie. Wszyscy, bez wyjątku pieczołowicie przygotowują się do Świąt. Nikt jednak nie spodziewa się nadciągającego niebezpieczeństwa. Podstępny Czarnoksiężnik próbuje pokrzyżować im plany i udaje się do wioski. Czy Elfom uda się go przechytrzyć i uratować tegoroczne Święta?

,,Mikołaj w wiosce Elfów’’ wesoła, muzyczna i interaktywna opowieść dla dzieci o sile magii Świąt, o przyjaźni i bliskości.Katarzyna Pierzchała-Studio Baraban

Po ogromnym sukcesie „Stroiciela grzebieni” Krzysztof Niedźwiedzki powraca z 2 częścią kultowego spektaklu. Tadeusz, główny bohater opuszcza w urnie Podhale i wraz ze swoją żoną Magdą przenosi się w odległy rejon Polski – na Mazury. Pośmiertny rejs jachtem jest dla obojga sentymentalną podróżą i jednocześnie pełną humoru przygodą, której koniec wyznacza wciąż oddalający się horyzont. Na szlaku Krainy Tysiąca Jezior spotykają kolejne znaczące dla ich losów postaci, realnie wpływające na bieg wydarzeń. W spektaklu nie brakuje historycznych odniesień, komicznych zdarzeń, filozoficznych spekulacji i wzruszeń właściwych kochającym się ludziom, których nawet śmierć nie jest w stanie rozłączyć. „Stroiciel grzebieni. Akt 2” to spektakl rozgrywający się między tym i tamtym światem, ziemią i wodą, powagą i humorem.

Po ogromnym sukcesie „Stroiciela grzebieni” Krzysztof Niedźwiedzki powraca z 2 częścią kultowego spektaklu. Tadeusz, główny bohater opuszcza w urnie Podhale i wraz ze swoją żoną Magdą przenosi się w odległy rejon Polski – na Mazury. Pośmiertny rejs jachtem jest dla obojga sentymentalną podróżą i jednocześnie pełną humoru przygodą, której koniec wyznacza wciąż oddalający się horyzont. Na szlaku Krainy Tysiąca Jezior spotykają kolejne znaczące dla ich losów postaci, realnie wpływające na bieg wydarzeń. W spektaklu nie brakuje historycznych odniesień, komicznych zdarzeń, filozoficznych spekulacji i wzruszeń właściwych kochającym się ludziom, których nawet śmierć nie jest w stanie rozłączyć. „Stroiciel grzebieni. Akt 2” to spektakl rozgrywający się między tym i tamtym światem, ziemią i wodą, powagą i humorem.

Nieograniczona i jakże precyzyjna jest wyobraźnia Jerzego Zonia. Stworzył (Zoń) jedną opowieść, w której mieszają się groteska, elementy komiczne i tragiczne.
Wacław Krupiński, dziennikarz, krytyk

Ale przecież istnieje Arcadia… Dlatego przedstawienie Zonia wcale nie jest pesymistyczne. Przywołuje na twarzach uśmiech.
Magdalena Huzarska-Szumiec, dziennikarka

Mądry, przejmujący, wzruszający spektakl.
Józef „Żuk” Opalski, reżyser teatralny, teatrolog, literaturoznawca, publicysta

Siłą najnowszej premiery KTO jest grupa. Zespół tworzący „Arcadię” działa jak dobrze nakręcony mechanizm. (…) „Arcadia” to spektakl krótki, intensywny i wybijający widzów z tradycyjnego odbioru przedstawienia teatralnego.
Piotr Gaszczyński, recenzent

Jak zawsze spektakle Teatru KTO, prawie pozbawione tekstu, są pełne ruchu, plastyki, nieokiełznanej werwy aktorów, w końcu doskonale wszystko obrazującej muzyki.
Janusz M. Paluch, dziennikarz, pisarz

Spektakl inspirowany jest poezją Tadeusza Różewicza, jego poematem „Et in arcadia ego” opublikowanym w latach 60-tych XX wieku w tomie „Głos Anonima”. Jak zawsze spektakle Teatru KTO, prawie pozbawione tekstu, są pełne ruchu, plastyki, nieokiełznanej werwy aktorów, w końcu doskonale wszystko obrazującej muzyki. Zawsze podziwiam precyzję sztuki aktorskiej, techniczną dokładność i skrupulatność realizowanych scen, od których często zależy bezpieczeństwo aktorów. Niekiedy, poprzez interakcje z widownią, zaskakują nas, stawiając w niezręcznej, mało komfortowej, sytuacji. Tak jest w tym spektaklu…

Scenariusz, reżyseria, opracowanie muzyczne
Jerzy Zoń
Ruch sceniczny, choreografia
Eryk Makohon
Kompozycja utworu „Viva la arcadia”
Michał Warmusz
Aranżacja utworu „Rezerwa”
Janusz Grzywacz
Scenografia
Marek Braun, Jerzy Zoń
Kostiumy
Jolanta Łagowska-Braun, Elżbieta Kwasek
Występują
Magdalena Dymsza, Paulina Lasyk, Grażyna Srebrny-Rosa, Marta Zoń, Sławomir Bendykowski, Aleksander Kopański, Tomasz Łukawski, Franciszek Muła, Szymon Pater, Mieszko Syc

fot. Klaudyna Schubert

Marcin Niewiarowski – główny bohater spektaklu – sfrustrowany swoim dotychczasowym życiem trafia do gabinetu psychoanalityka, a ten próbując zdiagnozować jego przypadek wciąga go w szaloną opowieść o życiu. Wraz z bohaterem, odgrywanym na scenie po kolei przez wszystkich aktorów, wędrujemy przez kluczowe momenty jego pełnej absurdów historii. To przewrotna i prześmieszna opowieść, w której współgrają: brawurowe tempo, aktorskie kreacje, błyskotliwy humor, niespodziewane zmiany ról i zwroty akcji. Święci tego tygodnia to uniwersalna opowieść o człowieku uwikłanym w życie pełne codziennych absurdów, nierozwiązywalnych problemów i groteskowych zdarzeń. A śmiech, który towarzyszy widzom od pierwszej do ostatniej minuty spektaklu, rodzi na koniec refleksję… jak blisko nam, widzom, do świata scenicznej kreacji.
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Jacek Buczyński, Norbert Burkowski, Paweł Rybak, Maciej Słota
Czas trwania
75 minut

Scenariusz Audiencji III czyli raju Eskimosów jest - jak to u Schaeffera - piekelnie inteligentnym zarysem czegoś do wypełnienia przez równie piekielnie inteligentną i pomysłową parę aktorów. Muszą mieć ciała z plasteliny, znać się na muzyce, grać na instrumentach, mieć ogromne poczucie humoru i smaku oraz dystans, przede wszystkim do siebie, ale i sztuki jako takiej, perfekcyjnie opanowane rzemiosło, pracowitość mrówek... I sto innych cech, które pozwalają wobec nich użyć magicznego słowa - utalentowani.
Reżyseria
Bogusław Semiotuk

Muzyka
Katarzyna Michalska
Marcel Wiercichowski

Obsada:
Katarzyna Michalska
Marcel Wiercichowski

Scenariusz Audiencji III czyli raju Eskimosów jest - jak to u Schaeffera - piekelnie inteligentnym zarysem czegoś do wypełnienia przez równie piekielnie inteligentną i pomysłową parę aktorów. Muszą mieć ciała z plasteliny, znać się na muzyce, grać na instrumentach, mieć ogromne poczucie humoru i smaku oraz dystans, przede wszystkim do siebie, ale i sztuki jako takiej, perfekcyjnie opanowane rzemiosło, pracowitość mrówek... I sto innych cech, które pozwalają wobec nich użyć magicznego słowa - utalentowani.
Reżyseria
Bogusław Semiotuk

Muzyka
Katarzyna Michalska
Marcel Wiercichowski

Obsada:
Katarzyna Michalska
Marcel Wiercichowski

Teatr MAŁE MI (Łódź)
spektakl dla dzieci w wieku 3+

Są tacy, którzy UWIELBIAJĄ święta Bożego Narodzenia, są też tacy, którzy NIE CIERPIĄ świątecznego rozgardiaszu…
Tak też jest z naszymi bohaterami. Brat i Siostra w zawirowaniach świątecznych przygotowań, przekomarzając się nieustannie, przypominają słuchaczom o gwiazdkowych tradycjach, obyczajach, przypominają historię Bożego Narodzenia, historię znaną od ponad 2 tysięcy lat.
Jeżeli chcecie dowiedzieć dlaczego na czubku choinki wieszamy gwiazdę, dlaczego łańcuchy powinny być jak najdłuższe i kolorowe, dlaczego pieczemy pierniczki, jeśli chcecie zaśpiewać z nami kolędy i pastorałki zapraszamy na SZYDEŁKOWĄ SZOPKĘ BABCI KLARY.



Spotkacie tu wszystkie postaci znane z tradycyjnej szopki, wyczarowane przez Babcię Klarę przy pomocy Włóczki i Szydełka.

Jest tu Dzieciątko, Maria, Józef, są Trzej Królowie, Pasterze, Zwierzęta i... duuużo Aniołów. 

Spektakl Teatru Tańca "Głodni" to przede wszystkim reportaż o człowieku - o nas samych. To rozmowa o życiu i decyzjach, które podejmujemy każdego dnia lub na które nie mieliśmy wpływu. Bywa, że wybory te uzależniają nasz rytm codziennego życia od oczekiwania w kolejce po ciepły posiłek, pozbawiają nas dachu nad głową, wykluczają.
Spektakl to także swoiste spojrzenie w lustro. Czy postawy, które przyjmujemy jako społeczeństwo, również w kontekście globalnym, wspierają równomierną dystrybucję środków do życia?

Jak łatwo przychodzi nam wyrzucanie resztek z własnych talerzy czy pozbywanie się przeterminowanych produktów?

Koncept oraz choreografia: Agnieszka Jachym

Obsada:
Paweł Kozłowski
Marta Mietelska-Topór
Sabina Pyka
Damian Rusyn 

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Tekst
Neil Simon
Przekład
Mira Michałowska
Reżyseria
Paweł Szumiec
Scenografia
Marek Braun
Kostiumy
Jolanta Łagowska
Muzyka
Aleksander Brzeziński
Projekcje wideo
Wojciech Kapela
Asystent reżysera
Rafał Sadowski
Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Marcin Niewiarowski – główny bohater spektaklu – sfrustrowany swoim dotychczasowym życiem trafia do gabinetu psychoanalityka, a ten próbując zdiagnozować jego przypadek wciąga go w szaloną opowieść o życiu. Wraz z bohaterem, odgrywanym na scenie po kolei przez wszystkich aktorów, wędrujemy przez kluczowe momenty jego pełnej absurdów historii. To przewrotna i prześmieszna opowieść, w której współgrają: brawurowe tempo, aktorskie kreacje, błyskotliwy humor, niespodziewane zmiany ról i zwroty akcji. Święci tego tygodnia to uniwersalna opowieść o człowieku uwikłanym w życie pełne codziennych absurdów, nierozwiązywalnych problemów i groteskowych zdarzeń. A śmiech, który towarzyszy widzom od pierwszej do ostatniej minuty spektaklu, rodzi na koniec refleksję… jak blisko nam, widzom, do świata scenicznej kreacji.

Atrament dla leworęcznych to rodzaj teatralnej zabawy, w której czwórka aktorów o ponadnaturalnej wyobraźni odkrywa w prozaicznych, codziennych zdarzeniach nieograniczone pokłady słownego i sytuacyjnego komizmu. To pierwsze przedstawienie zrealizowane w Teatrze KTO przez Krzysztofa Niedźwiedzkiego – autora tekstów satyrycznych, scenariuszy telewizyjnych i sztuk teatralnych; założyciela, twórcy tekstów i reżysera grupy teatralno – kabaretowej Formacja Chatelet, współredaktora pisma humorystycznego Nowy Pompon, autora powieści Elora – wielka wyprawa i opowiadania Stroiciel grzebieni.
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Jacek Buczyński, Norbert Burkowski, Paweł Rybak, Maciej Słota

Premiera
7 maja 2008

Spektakl przenosi widza w obszar na granicy światów. Umrzeć jest łatwo, ale zapewnienie sobie komfortu po śmierci może być nie lada wyzwaniem. Zwłaszcza gdy zamiast w rodzinnym Krakowie, zostało się pomyłkowo pochowanym na podhalańskim cmentarzu.

Tadeuszowi – głównej postaci tej komedii – przydarzyła się właśnie taka historia. W zasadzie mógłby się z tym pogodzić, gdyby nie pewien wyjątkowo irytujący szczegół, który nie pozwala mu spoczywać w pokoju. Próby wybrnięcia z tego kłopotu rodzą całą serię komicznych sytuacji. Ale w tym spektaklu jest również miejsce na poważną refleksję dotycząca przemijania, małżeńskich relacji i miłości, która nie kończy się wraz ze śmiercią. A w finale jest wzruszenie chwytające za gardło i kilka łez.

Stroiciel grzebieni to spektakl teatralny z pięknym widokiem na Tatry, humorem nie tylko w czarnym kolorze, góralskim folklorem w tle, urną z prochami w roli głównej i jazdą bez trzymanki Zakopianką na trasie Murzasichle – Kraków.
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Elżbieta Firek, Jacek Buczyński, Tadeusz Łomnicki/Jacek Joniec, Paweł Rybak, Maciej Słota

Premiera
25 i 26 lutego 2017

Zaskakujące, że nawet po śmierci próżno liczyć na spokój. Pocieszający jest jednak fakt, że zawsze jest ktoś, kto nie pogodzi się ze stratą, której zaznał. I zrobi wszystko, absolutnie wszystko by ocalić pamięć i wspomnienia o utraconej osobie.

Tytułowy bohater spektaklu, w którego brawurowo wciela się Maciej Słota w wyniku feralnej pomyłki krematorium trafił nie na ten cmentarz, na który powinien. Przygrywała mu tam góralska kapela, której najdelikatniej ujmując znieść nie potrafił. Z pomocą po śmierci przyszła mu nieoceniona żona Magda (Elżbieta Firek). Jego prochy przemierzywszy całe Podhale wyruszają w kolejną podróż, tym razem na Mazury.

„Stroiciel grzebieni. Akt 2” to niezwykle czuła opowieść pełna ciekawych historii, anegdot i wspomnień. To pogodna przeprawa przez życie do śmierci. A może na odwrót? Krzysztof Niedźwiedzki podobnie jak we wszystkich swoich spektaklach, zadbał o sporą dawkę słownego i sytuacyjnego humoru dzięki czemu to opowieść dla każdego. Bez względu na przekonania, wiek czy… znajomość części pierwszej.

Dokąd przywieje nas wiatr życia? Dlaczego czasem gubimy siebie? Czy można być rozczarowanym tym co robią nasi bliscy po śmierci? I w końcu jaki mamy wpływ na pogodę i śmierć?

Nie ma ceny, która uwolniłaby nas od śmierci, wspomnień i tego powracającego uczucia, że nic nas już nie czeka. Historia Tadeusza i Magdy pokazuje, że najważniejsze by nie zapomnieć kogo się kocha. I pozwolić sobie wyruszyć na wyspy szczęśliwe. Bo w końcu jak mówi łacińskie przysłowie navigare necesse est (żeglowanie jest ważniejsze od życia).
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Elżbieta Firek, Jacek Buczyński, Tadeusz Łomnicki/Jacek Joniec, Paweł Rybak, Maciej Słota
Premiera
4 grudnia 2021

Każdy z nas ma jakie marzenia. Jedni chcieliby być bardzo mądrzy, inni chcieliby latać, a jeszcze inni marzą o tym, żeby mieć mnóstwo złota i diamentów. Pan Twardowski chciał wszystko na raz. Przemieszczać się z szybkością światła, latać w kosmos, rozmawiać z duchami, zamieniać kamień w złoto… Gotów był zapłacić  za to każdą cenę… Nawet oddać duszę diabłu!

Zapraszamy do pracowni pana Twardowskiego na magiczną opowieść o niezwykłych  krakowskiego Alchemika.

Spektakl teatru cieni dla dzieci od 5 roku życia.

Reżyseria Dagmara Żabska

Scenografia Agnieszka Polańska

Kostiumy Ewa Woźniak

Muzyka Andrzej Bonarek

Koncepcja Pracowni pana Twardowskiego Agnieszka Polańska Piotr Idziak

Produkcja Marta Hankus

Obsada: Luna Sawka i Denis Lemajkin 

„Four More” to bezsłowny ciąg kompozycji scenicznych na cztery performerki i ich ciała, przestrzeń, dźwięk i światło. Spektakl jest kontynuacją koncepcyjną i estetyczną powstałego w 2018 roku przedstawienia teatralno-tanecznego „Cztery”.
"Four More” to ciąg bardzo przemyślanych estetycznie obrazo-scen tworzących nielinearną opowieść o złożoności znaczenia liczby cztery. Opowiadają ją nagie lub tylko ozdobione elementami kostiumu ciała czterech performerek (Aliny Bachary, Katarzyny Gogacz, Karoliny Wosz, Marty Zielonki), światło, cienie, lampy, dźwięk oraz cztery prostokątne połyskujące plansze wiszące z tyłu sceny.

Za reżyserię spektaklu Marcin Herich otrzymał nagrodę główną dla najlepszego reżysera/autora podczas prestiżowego Międzynarodowego Festiwalu Teatru Alternatywnego FIAT 2022 w Podgoricy w Czarnogórze, jednego z najważniejszych festiwali teatralnych na Bałkanach. 

Międzyuczelniany Przegląd Pracowni Performance w Teatrze KTO.
13-14 stycznia 2023 roku w godz. 18 -21, przestrzeń Teatru KTO zostanie zaanektowana przez studentki i studentów związanych w pracowniami sztuki performance z całej Polski. W programie znajdą się performansy, ramotki, efemeryczne etiudy, koncerty, instalacje oraz działania o charakterze interdyscyplinarnym. Planujemy zaprosić po dwóch studentów/studentki z pracowni interdyscyplinarnych oraz takich, w których realizowany jest program związany ze sztuką akcji, performance, działań przestrzennych, obrazowania ruchomego.
Ponadto do udziału z występem zaproszeni zostali również Władysław Kaźmierczak i Ewa Rybska. 

Międzyuczelniany Przegląd Pracowni Performance w Teatrze KTO.
13-14 stycznia 2023 roku w godz. 18 -21, przestrzeń Teatru KTO zostanie zaanektowana przez studentki i studentów związanych w pracowniami sztuki performance z całej Polski. W programie znajdą się performansy, ramotki, efemeryczne etiudy, koncerty, instalacje oraz działania o charakterze interdyscyplinarnym. Planujemy zaprosić po dwóch studentów/studentki z pracowni interdyscyplinarnych oraz takich, w których realizowany jest program związany ze sztuką akcji, performance, działań przestrzennych, obrazowania ruchomego.
Ponadto do udziału z występem zaproszeni zostali również Władysław Kaźmierczak i Ewa Rybska. 

Dawno, dawno temu, w jednym z najodleglejszych królestw, żył sobie rycerz bez konia… Tak, tak: rycerz bez konia. Powiecie: każdy rycerz ma przecież swojego konia! I będzie to poniekąd prawda: tylko że ten akurat nie miał. I bardzo był przez to nieszczęśliwy. Czy koń znajdzie rycerza? Czy rycerz znajdzie konia? Oto jest pytanie…

Baśń o rycerzu bez konia autorstwa Marty Guśniowskiej, zrealizowana przez Teatr Barnaby, to wartkie i prześmieszne przedstawienie marionetkowe o samotnym rycerzu i samotnym koniu, którzy szukają się nawzajem. Spektakl jest realizowany na autorskiej scence, która potrafi zaskoczyć niczym zaczarowany kapelusz, a w role głównych bohaterów wcielają się lalki – marionetki.
Reżyseria: Marcin Marzec

Scenariusz: Marta Guśniowska

Lalki: Robert Poryziński

Animacja: Marcin Marzec

Muzyka: Marcin Marzec

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Teatr Scena 96 (Warszawa)
Spektakl dla dzieci od 4 lat.
„Pan Tom buduje dom” to spektakl powstały na podstawie książki Franciszki i Stanisława Themersonów wydanej po raz pierwszy 1938 roku. Wspaniale napisany tekst i znakomite, wyraziste, czarno-białe ilustracje, w tamtym okresie wręcz awangardowe, dzisiaj niewiele straciły ze swej aktualności, choć prezentowane przez Architekta Kąta domy w różnych częściach świata bardzo się zmieniły.
Sympatyczny pan Tom Łebski chce zbudować sobie dom i tak rozpoczyna się wędrówka przez tajniki różnych dziedzin związanych z budowaniem.
Spektakl jest dynamiczny, bo i Pan Tom ciągle jest w ruchu. Podróżuje na plac budowy a jego podróże prezentujemy za pomocą projekcji, w których ożywione zostały dowcipne ilustracje Franciszki Themerson. Pojawiają się one również w pomysłowych dekoracjach spektaklu.
Jeśli chcecie zobaczyć w jaki sposób i jaki dom został zbudowany dla Pana Toma Łebskiego, koniecznie musicie obejrzeć nasz spektakl i na chwilę cofnąć się wraz z nami do czasów, w których nie było telefonów komórkowych.
Obsada

Dariusz Jarosiński

Maciej Dużyński

Małgorzata Wolańska

Realizacja

scenariusz i reżyseria: zespół

scenografia (projekt i wykonanie): Galeria Podpora Stropowa

muzyka: Marcin Sosiński

plastyka: Łukasz Wawrynkiewicz

animacje komputerowe: Zbyszek Gozdecki

realizacja filmowa: Marek Sobolewski

Premiera online odbyła się 30 grudnia 2021 r.

Premiera z odziałem publiczności odbyła się 30 stycznia 2022 r. 

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

Teatr Pinezka (Gdańsk)
Spektakl pantomimiczny z marionetkami. Historia rywalizacji Clowna Pinezki i babci Tani.

Clown Pinezka prezentuje swoje marionetkowe gwiazdy m.in. baletnicę Maję Plisowaną, Clowna Eśko, rowerzystę Leona, gitarzystę Pana Zegara, szczudlarza Maxa i wiele innych, a babcia Tania ciągle przeszkadza, bo chce zaprezentować na scenie swoje umiejętności taneczne. 

Wesołe przedstawienie bez słów z elementami cyrkowymi m.in. żonglowanie piłkami, maczugami, jazda na monocyklu, diabolo, chodzenie na szczudłach.

Przedstawienie ma elementy improwizacji z publicznością i widzowie mogą stać się aktorami na scenie.

Spektakl dla widzów w każdym wieku dla wszystkich którzy nie boją się clownów. 

Czas 50 minut.

Występują: Tatiana Dekun i Przemysław Grządziela.

Scenariusz, reżyseria i choreografia: Przemysław Grządziela 

Atrament dla leworęcznych to rodzaj teatralnej zabawy, w której czwórka aktorów o ponadnaturalnej wyobraźni odkrywa w prozaicznych, codziennych zdarzeniach nieograniczone pokłady słownego i sytuacyjnego komizmu. To pierwsze przedstawienie zrealizowane w Teatrze KTO przez Krzysztofa Niedźwiedzkiego – autora tekstów satyrycznych, scenariuszy telewizyjnych i sztuk teatralnych; założyciela, twórcy tekstów i reżysera grupy teatralno – kabaretowej Formacja Chatelet, współredaktora pisma humorystycznego Nowy Pompon, autora powieści Elora – wielka wyprawa i opowiadania Stroiciel grzebieni.
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Jacek Buczyński, Norbert Burkowski, Paweł Rybak, Maciej Słota

Premiera
7 maja 2008

Spektakl przenosi widza w obszar na granicy światów. Umrzeć jest łatwo, ale zapewnienie sobie komfortu po śmierci może być nie lada wyzwaniem. Zwłaszcza gdy zamiast w rodzinnym Krakowie, zostało się pomyłkowo pochowanym na podhalańskim cmentarzu.

Tadeuszowi – głównej postaci tej komedii – przydarzyła się właśnie taka historia. W zasadzie mógłby się z tym pogodzić, gdyby nie pewien wyjątkowo irytujący szczegół, który nie pozwala mu spoczywać w pokoju. Próby wybrnięcia z tego kłopotu rodzą całą serię komicznych sytuacji. Ale w tym spektaklu jest również miejsce na poważną refleksję dotycząca przemijania, małżeńskich relacji i miłości, która nie kończy się wraz ze śmiercią. A w finale jest wzruszenie chwytające za gardło i kilka łez.

Stroiciel grzebieni to spektakl teatralny z pięknym widokiem na Tatry, humorem nie tylko w czarnym kolorze, góralskim folklorem w tle, urną z prochami w roli głównej i jazdą bez trzymanki Zakopianką na trasie Murzasichle – Kraków.
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Elżbieta Firek, Jacek Buczyński, Tadeusz Łomnicki/Jacek Joniec, Paweł Rybak, Maciej Słota

Premiera
25 i 26 lutego 2017

Zaskakujące, że nawet po śmierci próżno liczyć na spokój. Pocieszający jest jednak fakt, że zawsze jest ktoś, kto nie pogodzi się ze stratą, której zaznał. I zrobi wszystko, absolutnie wszystko by ocalić pamięć i wspomnienia o utraconej osobie.

Tytułowy bohater spektaklu, w którego brawurowo wciela się Maciej Słota w wyniku feralnej pomyłki krematorium trafił nie na ten cmentarz, na który powinien. Przygrywała mu tam góralska kapela, której najdelikatniej ujmując znieść nie potrafił. Z pomocą po śmierci przyszła mu nieoceniona żona Magda (Elżbieta Firek). Jego prochy przemierzywszy całe Podhale wyruszają w kolejną podróż, tym razem na Mazury.

„Stroiciel grzebieni. Akt 2” to niezwykle czuła opowieść pełna ciekawych historii, anegdot i wspomnień. To pogodna przeprawa przez życie do śmierci. A może na odwrót? Krzysztof Niedźwiedzki podobnie jak we wszystkich swoich spektaklach, zadbał o sporą dawkę słownego i sytuacyjnego humoru dzięki czemu to opowieść dla każdego. Bez względu na przekonania, wiek czy… znajomość części pierwszej.

Dokąd przywieje nas wiatr życia? Dlaczego czasem gubimy siebie? Czy można być rozczarowanym tym co robią nasi bliscy po śmierci? I w końcu jaki mamy wpływ na pogodę i śmierć?

Nie ma ceny, która uwolniłaby nas od śmierci, wspomnień i tego powracającego uczucia, że nic nas już nie czeka. Historia Tadeusza i Magdy pokazuje, że najważniejsze by nie zapomnieć kogo się kocha. I pozwolić sobie wyruszyć na wyspy szczęśliwe. Bo w końcu jak mówi łacińskie przysłowie navigare necesse est (żeglowanie jest ważniejsze od życia).
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Elżbieta Firek, Jacek Buczyński, Tadeusz Łomnicki/Jacek Joniec, Paweł Rybak, Maciej Słota
Premiera
4 grudnia 2021

Wyobrażenie o spektaklu „Bromance” pojawiło się od zainteresowania dyskursem wokół nowej koncepcji braterstwa. Idei sformułowanej przez Jane Ward i opisywanej w "Not Gay. Sex between Straight White Man”.

Spektakl jest próbą zmierzenia się ze stereotypem „prawdziwego mężczyzny” w celu ukazania wielu wariantów męskości. Co za tym idzie przekraczania granic stereotypu i ponownego definiowania tożsamości męskiej, widzianej w szerszym aspekcie i nie wykluczającej postaw odbiegających od wyuczonej normy. Szukamy odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób zostawić mężczyznom w przestrzeni publicznej nieformalne prawo do przejawów czułości czy sentymentalności, bez obawy o bycie posądzonym o śmieszność, czy słuchanie krytycznych uwag o niemęskim zachowaniu.
Koncepcja, reżyseria, choreografia i wykonanie: Michał Przybyła, Dominik Więcek

Muzyka: Przemek Degórski

Opieka dramaturgiczna: Anna Królica

Teatr Nikoli prezentuje:
spektakl dla dzieci 5+

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Czy sztorm, czy cisza morska, załoga kapitana Bakobrodego przemierza morza i oceany w poszukiwaniu skarbu! Szalone pojedynki, emocjonujące pościgi i straszny potwór morski… ale wszystko w nieco krzywym zwierciadle. Jeśli dodamy do tego jeszcze piracki statek, bajeczną dekorację, charakterne lalki i sporą dawkę humoru – szykuje się naprawdę dobra zabawa! 
Scenariusz i reżyseria: Marek Żyła
Lalki: Marek Żyła

Muzyka na licencji: www.audionetwork.com

Czas Trwania: 45 min 

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

Klaun Feliks wędruje w za dużych butach, z wózkiem przepełnionym kolorowymi walizkami i klaunowskim spojrzeniem na świat w sercu. Gdy znajduje płatek róży, jest przekonany, że ktoś zostawił go celowo, aby innym sprawić radość. Grosik na chodniku to według niego obdarowanie ogromnym bogactwem. W jego oczach płatek, grosik, piórko odmieniają i upiększają świat. Dzięki licznym talentom Feliks sprawia, że rzeczy niepozorne stają się ważkimi, z niczego rodzi się piękno, a pustka okazuje się pełnią. A ponieważ klaun powinien umieć właściwie wszystko, Feliks również trochę się popisuje… ale jak na klauna przystało wie, że ze wszystkich talentów, jakie posiadamy, największy to talent do miłości.



Autor i wykonawca

Andrzej Talkowski

Premiera

Kraków, 2022

Spektakl składa się z krótkich, dowcipnych scen, w których kontakt między mężczyzną a kobietą rozgrywa się na różnych płaszczyznach. Każda scena ma odrębny temat, ale wszystkie są pełne humoru, prawd życiowych, filozofii. Błyskotliwie zmieniają się grane przez aktorów postaci. Fantastyczna improwizacja aktorska w wykonaniu Katarzyny Michalskiej i Marcela Wiercichowskiego gwarantuje teatralną przygodę. Dodatkową atrakcją są improwizacje muzyczne (aktorzy są z wykształcenia również muzykami, sami skomponowali i wykonują muzykę w spektaklu).

Tekst: Bogusław Schaeffer
Reżyseria

Bogusław Semiotuk

Muzyka

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski


Obsada:

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski  

Spektakl składa się z krótkich, dowcipnych scen, w których kontakt między mężczyzną a kobietą rozgrywa się na różnych płaszczyznach. Każda scena ma odrębny temat, ale wszystkie są pełne humoru, prawd życiowych, filozofii. Błyskotliwie zmieniają się grane przez aktorów postaci. Fantastyczna improwizacja aktorska w wykonaniu Katarzyny Michalskiej i Marcela Wiercichowskiego gwarantuje teatralną przygodę. Dodatkową atrakcją są improwizacje muzyczne (aktorzy są z wykształcenia również muzykami, sami skomponowali i wykonują muzykę w spektaklu).

Tekst: Bogusław Schaeffer
Reżyseria

Bogusław Semiotuk

Muzyka

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski


Obsada:

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski  

Rap Magister, to pierwsza na świecie praca magisterska napisana rapem, która opowiada o pracy aktora, na przykładzie ról Tomasza Kota w filmach: "Skazany na bluesa", "Bogowie", "Zimna wojna".

Premiera spektaklu odbyła się 23.03.2022 podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.

Rap Magister otrzymał dwie najważniejsze nagrody festiwalu PPA OFF:

* GRAND PRIX, złoty tukan

* NAGRODA PUBLICZNOŚCI, tukan publiczności

Wystepuję: Olek Talkowski z zespołem

„Chłopy” (premiera 18 listopada 2022). Jest to bardzo swobodna przeróbka powieści W. Reymonta. Uwaga do Publiczności: wskazane rustykalne gadżety oraz stosowny do programu temperament.
W repertuarze Ergonautów jest kilka surrealistycznych parafraz literackich takich jak: „Popiel i diament”, „Kopciuszek”, „Krzyżaki”. To nietypowa formuła kabaretowa. Jest ona reakcją na coroczne patriotyczne wzmożenia związane z tzw. narodowym czytaniem. Istotnymi elementami tego pomysłu są: narrator (tekst) oraz publiczność (drobne role, śpiew). Całość „komentują” piosenki nie tylko kabaretowe, ale i przeboje minionych dekad. Choć niektóre z nich należą do kultury zdecydowanie niewysokiej, to kolejne spektakle są w jakimś sensie próbą ich rehabilitacji.
Scenariusz, reżyseria, narrator: Leszek Bolanowski

Muzyka: Paweł Ferenc, Leszek Bolanowski

Skład zespołu:

Olga Bolanowska
Ewa Dubińska
Leszek Bolanowski

Paweł Ferenc – gitara, wokal
Andrzej Józefowski – piano, wokal
Krzysztof Biel – I skrzypce
Małgorzata Biel – II skrzypce
Marek Czechowski – kontrabas 

Krzysztof Falkowski – twórca Teatru Animacji Falkoshow i Zaułku Animacji prezentuje:

„Jaś i Małgosia” to spektakl kolorowego teatru cieni rzucanych na ekran magicznym urządzeniem zwanym grafoskopem inspirowany baśnią braci Grimm. Ta każdemu znana baśń, w tej adaptacji scenicznej zadziwia formą, dzięki której zyskuje lekkość przekazu, dość wydawałoby się ponurej treści. Główną myślą przedstawienia jest to, że z każdej trudnej sytuacji jest wyjście, trzeba tylko mieć nadzieję!

Wyjątkowość tego spektaklu należy rozpatrywać w szerszym kontekście: tylko pozornie jest to przedstawienie przeznaczona dla dzieci. Pod warstwą baśniowej fabuły, znajduje się też, a może przede wszystkim, wątek realistyczny i psychologiczny.

Czas: 40 minut

Rodzaj: spektakl interaktywny

Forma: teatr kolorowych cieni