Repertuar:

Atrament dla leworęcznych to rodzaj teatralnej zabawy, w której czwórka aktorów o ponadnaturalnej wyobraźni odkrywa w prozaicznych, codziennych zdarzeniach nieograniczone pokłady słownego i sytuacyjnego komizmu. To pierwsze przedstawienie zrealizowane w Teatrze KTO przez Krzysztofa Niedźwiedzkiego – autora tekstów satyrycznych, scenariuszy telewizyjnych i sztuk teatralnych; założyciela, twórcy tekstów i reżysera grupy teatralno – kabaretowej Formacja Chatelet, współredaktora pisma humorystycznego Nowy Pompon, autora powieści Elora – wielka wyprawa i opowiadania Stroiciel grzebieni.
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Jacek Buczyński, Norbert Burkowski, Paweł Rybak, Maciej Słota

Premiera
7 maja 2008

Spektakl przenosi widza w obszar na granicy światów. Umrzeć jest łatwo, ale zapewnienie sobie komfortu po śmierci może być nie lada wyzwaniem. Zwłaszcza gdy zamiast w rodzinnym Krakowie, zostało się pomyłkowo pochowanym na podhalańskim cmentarzu.

Tadeuszowi – głównej postaci tej komedii – przydarzyła się właśnie taka historia. W zasadzie mógłby się z tym pogodzić, gdyby nie pewien wyjątkowo irytujący szczegół, który nie pozwala mu spoczywać w pokoju. Próby wybrnięcia z tego kłopotu rodzą całą serię komicznych sytuacji. Ale w tym spektaklu jest również miejsce na poważną refleksję dotycząca przemijania, małżeńskich relacji i miłości, która nie kończy się wraz ze śmiercią. A w finale jest wzruszenie chwytające za gardło i kilka łez.

Stroiciel grzebieni to spektakl teatralny z pięknym widokiem na Tatry, humorem nie tylko w czarnym kolorze, góralskim folklorem w tle, urną z prochami w roli głównej i jazdą bez trzymanki Zakopianką na trasie Murzasichle – Kraków.
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Elżbieta Firek, Jacek Buczyński, Tadeusz Łomnicki/Jacek Joniec, Paweł Rybak, Maciej Słota

Premiera
25 i 26 lutego 2017

Zaskakujące, że nawet po śmierci próżno liczyć na spokój. Pocieszający jest jednak fakt, że zawsze jest ktoś, kto nie pogodzi się ze stratą, której zaznał. I zrobi wszystko, absolutnie wszystko by ocalić pamięć i wspomnienia o utraconej osobie.

Tytułowy bohater spektaklu, w którego brawurowo wciela się Maciej Słota w wyniku feralnej pomyłki krematorium trafił nie na ten cmentarz, na który powinien. Przygrywała mu tam góralska kapela, której najdelikatniej ujmując znieść nie potrafił. Z pomocą po śmierci przyszła mu nieoceniona żona Magda (Elżbieta Firek). Jego prochy przemierzywszy całe Podhale wyruszają w kolejną podróż, tym razem na Mazury.

„Stroiciel grzebieni. Akt 2” to niezwykle czuła opowieść pełna ciekawych historii, anegdot i wspomnień. To pogodna przeprawa przez życie do śmierci. A może na odwrót? Krzysztof Niedźwiedzki podobnie jak we wszystkich swoich spektaklach, zadbał o sporą dawkę słownego i sytuacyjnego humoru dzięki czemu to opowieść dla każdego. Bez względu na przekonania, wiek czy… znajomość części pierwszej.

Dokąd przywieje nas wiatr życia? Dlaczego czasem gubimy siebie? Czy można być rozczarowanym tym co robią nasi bliscy po śmierci? I w końcu jaki mamy wpływ na pogodę i śmierć?

Nie ma ceny, która uwolniłaby nas od śmierci, wspomnień i tego powracającego uczucia, że nic nas już nie czeka. Historia Tadeusza i Magdy pokazuje, że najważniejsze by nie zapomnieć kogo się kocha. I pozwolić sobie wyruszyć na wyspy szczęśliwe. Bo w końcu jak mówi łacińskie przysłowie navigare necesse est (żeglowanie jest ważniejsze od życia).
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Elżbieta Firek, Jacek Buczyński, Tadeusz Łomnicki/Jacek Joniec, Paweł Rybak, Maciej Słota
Premiera
4 grudnia 2021

Wyobrażenie o spektaklu „Bromance” pojawiło się od zainteresowania dyskursem wokół nowej koncepcji braterstwa. Idei sformułowanej przez Jane Ward i opisywanej w "Not Gay. Sex between Straight White Man”.

Spektakl jest próbą zmierzenia się ze stereotypem „prawdziwego mężczyzny” w celu ukazania wielu wariantów męskości. Co za tym idzie przekraczania granic stereotypu i ponownego definiowania tożsamości męskiej, widzianej w szerszym aspekcie i nie wykluczającej postaw odbiegających od wyuczonej normy. Szukamy odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób zostawić mężczyznom w przestrzeni publicznej nieformalne prawo do przejawów czułości czy sentymentalności, bez obawy o bycie posądzonym o śmieszność, czy słuchanie krytycznych uwag o niemęskim zachowaniu.
Koncepcja, reżyseria, choreografia i wykonanie: Michał Przybyła, Dominik Więcek

Muzyka: Przemek Degórski

Opieka dramaturgiczna: Anna Królica

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Czy sztorm, czy cisza morska, załoga kapitana Bakobrodego przemierza morza i oceany w poszukiwaniu skarbu! Szalone pojedynki, emocjonujące pościgi i straszny potwór morski… ale wszystko w nieco krzywym zwierciadle. Jeśli dodamy do tego jeszcze piracki statek, bajeczną dekorację, charakterne lalki i sporą dawkę humoru – szykuje się naprawdę dobra zabawa! 
Scenariusz i reżyseria: Marek Żyła
Lalki: Marek Żyła

Muzyka na licencji: www.audionetwork.com

Czas Trwania: 45 min 

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

Klaun Feliks wędruje w za dużych butach, z wózkiem przepełnionym kolorowymi walizkami i klaunowskim spojrzeniem na świat w sercu. Gdy znajduje płatek róży, jest przekonany, że ktoś zostawił go celowo, aby innym sprawić radość. Grosik na chodniku to według niego obdarowanie ogromnym bogactwem. W jego oczach płatek, grosik, piórko odmieniają i upiększają świat. Dzięki licznym talentom Feliks sprawia, że rzeczy niepozorne stają się ważkimi, z niczego rodzi się piękno, a pustka okazuje się pełnią. A ponieważ klaun powinien umieć właściwie wszystko, Feliks również trochę się popisuje… ale jak na klauna przystało wie, że ze wszystkich talentów, jakie posiadamy, największy to talent do miłości.



Autor i wykonawca

Andrzej Talkowski

Premiera

Kraków, 2022

Spektakl składa się z krótkich, dowcipnych scen, w których kontakt między mężczyzną a kobietą rozgrywa się na różnych płaszczyznach. Każda scena ma odrębny temat, ale wszystkie są pełne humoru, prawd życiowych, filozofii. Błyskotliwie zmieniają się grane przez aktorów postaci. Fantastyczna improwizacja aktorska w wykonaniu Katarzyny Michalskiej i Marcela Wiercichowskiego gwarantuje teatralną przygodę. Dodatkową atrakcją są improwizacje muzyczne (aktorzy są z wykształcenia również muzykami, sami skomponowali i wykonują muzykę w spektaklu).

Tekst: Bogusław Schaeffer
Reżyseria

Bogusław Semiotuk

Muzyka

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski


Obsada:

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski  

Spektakl składa się z krótkich, dowcipnych scen, w których kontakt między mężczyzną a kobietą rozgrywa się na różnych płaszczyznach. Każda scena ma odrębny temat, ale wszystkie są pełne humoru, prawd życiowych, filozofii. Błyskotliwie zmieniają się grane przez aktorów postaci. Fantastyczna improwizacja aktorska w wykonaniu Katarzyny Michalskiej i Marcela Wiercichowskiego gwarantuje teatralną przygodę. Dodatkową atrakcją są improwizacje muzyczne (aktorzy są z wykształcenia również muzykami, sami skomponowali i wykonują muzykę w spektaklu).

Tekst: Bogusław Schaeffer
Reżyseria

Bogusław Semiotuk

Muzyka

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski


Obsada:

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski  

Rap Magister, to pierwsza na świecie praca magisterska napisana rapem, która opowiada o pracy aktora, na przykładzie ról Tomasza Kota w filmach: "Skazany na bluesa", "Bogowie", "Zimna wojna".

Premiera spektaklu odbyła się 23.03.2022 podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.

Rap Magister otrzymał dwie najważniejsze nagrody festiwalu PPA OFF:

* GRAND PRIX, złoty tukan

* NAGRODA PUBLICZNOŚCI, tukan publiczności

Wystepuję: Olek Talkowski z zespołem

„Chłopy” (premiera 18 listopada 2022). Jest to bardzo swobodna przeróbka powieści W. Reymonta. Uwaga do Publiczności: wskazane rustykalne gadżety oraz stosowny do programu temperament.
W repertuarze Ergonautów jest kilka surrealistycznych parafraz literackich takich jak: „Popiel i diament”, „Kopciuszek”, „Krzyżaki”. To nietypowa formuła kabaretowa. Jest ona reakcją na coroczne patriotyczne wzmożenia związane z tzw. narodowym czytaniem. Istotnymi elementami tego pomysłu są: narrator (tekst) oraz publiczność (drobne role, śpiew). Całość „komentują” piosenki nie tylko kabaretowe, ale i przeboje minionych dekad. Choć niektóre z nich należą do kultury zdecydowanie niewysokiej, to kolejne spektakle są w jakimś sensie próbą ich rehabilitacji.
Scenariusz, reżyseria, narrator: Leszek Bolanowski

Muzyka: Paweł Ferenc, Leszek Bolanowski

Skład zespołu:

Olga Bolanowska
Ewa Dubińska
Leszek Bolanowski

Paweł Ferenc – gitara, wokal
Andrzej Józefowski – piano, wokal
Krzysztof Biel – I skrzypce
Małgorzata Biel – II skrzypce
Marek Czechowski – kontrabas 

Krzysztof Falkowski – twórca Teatru Animacji Falkoshow i Zaułku Animacji prezentuje:

„Jaś i Małgosia” to spektakl kolorowego teatru cieni rzucanych na ekran magicznym urządzeniem zwanym grafoskopem inspirowany baśnią braci Grimm. Ta każdemu znana baśń, w tej adaptacji scenicznej zadziwia formą, dzięki której zyskuje lekkość przekazu, dość wydawałoby się ponurej treści. Główną myślą przedstawienia jest to, że z każdej trudnej sytuacji jest wyjście, trzeba tylko mieć nadzieję!

Wyjątkowość tego spektaklu należy rozpatrywać w szerszym kontekście: tylko pozornie jest to przedstawienie przeznaczona dla dzieci. Pod warstwą baśniowej fabuły, znajduje się też, a może przede wszystkim, wątek realistyczny i psychologiczny.

Czas: 40 minut

Rodzaj: spektakl interaktywny

Forma: teatr kolorowych cieni 

Czy pamiętacie czas sprzed tabletów, telefonów, komputerów… Czas książek czytanych wieczorem do poduszki, nielicznych bajek na winylowych płytach? Kiedy głos mamy, taty, babci stwarzał całe światy… Baśniowe, kolorowe, czasem może nawet odrobinę straszne… Czas olbrzymów, Calineczek, wędrownych zawadiaków… i powracającego pytania „i co dalej?” A gdyby tak spróbować w Małych Ludziach na nowo zaszczepić tę fascynację opowieściami? Gdyby pozbierać wykradzioną z książek magię i podać ją na scenie — skupioną, zaczarowaną, odrobinę szaloną — tworzoną tu i teraz, wzbogaconą o odrobinę teatralnej tajemnicy i powstające na ich oczach szalone dźwięki i melodie. A jednocześnie — zostawiając miejsce dla wyobraźni, dając Małym Ludziom szansę na stworzenie w głowie bohaterów, wyobrażenie sobie całego, prywatnego świata, bez plastikowych podpowiedzi ze świecącego pudełka w salonie. Nasz cykl zaczynamy od świata baśni braci Grimm, w snutych na scenie opowieściach — splatając dobrodziejstwa współczesnej techniki audio—wizualnej w skonstruowanym w tym celu Dźwiękomacie, a jednocześnie cały czas trzymając się analogowej, papierowej, szeleszczącej… książki. Porywając od czasu do czasu Małych Ludzi, by mogli ją współtworzyć, a może nawet coś w tych historiach zmienić… Jak dawne opowieści przy ognisku, jak skrzeczący bujany fotel babci, jak czytane z wypiekami na twarzy, przy świecy, a może z latarką, pod kołdrą, pierwsze historie…

Takie… Czytanie 2.0.

A czytał, grał, śpiewał i wydawał najdziwniejsze dźwięki będzie Pjoter i jego, mieniący się setką lampek i wijący tuzinem tajemniczych kabli Dźwiękomat.

Spektakl przenosi widza w obszar na granicy światów. Umrzeć jest łatwo, ale zapewnienie sobie komfortu po śmierci może być nie lada wyzwaniem. Zwłaszcza gdy zamiast w rodzinnym Krakowie, zostało się pomyłkowo pochowanym na podhalańskim cmentarzu.

Tadeuszowi – głównej postaci tej komedii – przydarzyła się właśnie taka historia. W zasadzie mógłby się z tym pogodzić, gdyby nie pewien wyjątkowo irytujący szczegół, który nie pozwala mu spoczywać w pokoju. Próby wybrnięcia z tego kłopotu rodzą całą serię komicznych sytuacji. Ale w tym spektaklu jest również miejsce na poważną refleksję dotycząca przemijania, małżeńskich relacji i miłości, która nie kończy się wraz ze śmiercią. A w finale jest wzruszenie chwytające za gardło i kilka łez.

Stroiciel grzebieni to spektakl teatralny z pięknym widokiem na Tatry, humorem nie tylko w czarnym kolorze, góralskim folklorem w tle, urną z prochami w roli głównej i jazdą bez trzymanki Zakopianką na trasie Murzasichle – Kraków.
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Elżbieta Firek, Jacek Buczyński, Tadeusz Łomnicki/Jacek Joniec, Paweł Rybak, Maciej Słota

Premiera
25 i 26 lutego 2017

Atrament dla leworęcznych to rodzaj teatralnej zabawy, w której czwórka aktorów o ponadnaturalnej wyobraźni odkrywa w prozaicznych, codziennych zdarzeniach nieograniczone pokłady słownego i sytuacyjnego komizmu. To pierwsze przedstawienie zrealizowane w Teatrze KTO przez Krzysztofa Niedźwiedzkiego – autora tekstów satyrycznych, scenariuszy telewizyjnych i sztuk teatralnych; założyciela, twórcy tekstów i reżysera grupy teatralno – kabaretowej Formacja Chatelet, współredaktora pisma humorystycznego Nowy Pompon, autora powieści Elora – wielka wyprawa i opowiadania Stroiciel grzebieni.
Tekst i reżyseria
Krzysztof Niedźwiedzki

Muzyka
Jerzy Zając

Obsada
Jacek Buczyński, Norbert Burkowski, Paweł Rybak, Maciej Słota

Premiera
7 maja 2008

3+
czas trwania 40 min

Drogi Widzu, zobacz, jak dowcip, sprawność i wyjątkowy talent światowej sławy artysty Simona Llewellyn zmieniają jego otoczenie w cyrk niczym z rewii wodewilowej. Całe show prowadzi do Wielkiego Finału – żonglerki piłkarskiej, na którą wszyscy czekają z zapartym tchem. Na oczach widowni piłki będą unosić się wysoko w powietrzu i wirować. Nie zabraknie również sztuczek z wykorzystaniem ciała i zdolności fizycznych artysty.

Przyjdź i dołącz do teamu Simona!
Podczas tego show publiczność ma szansę stać się prawdziwą drużyną i co ważne… wśród śmiechów i lecącego z nieba konfetti wszyscy młodzi i starsi gracze otrzymają specjalne medale.
Simon Llewellyn występował przez blisko 25 lat w ponad 20 krajach na świecie - od angielskiej rodziny królewskiej i publiczności kabaretowej całej Europy, po obozy dziecięce dla uchodźców w Jordanii.

3+
czas trwania 40 min

Drogi Widzu, zobacz, jak dowcip, sprawność i wyjątkowy talent światowej sławy artysty Simona Llewellyn zmieniają jego otoczenie w cyrk niczym z rewii wodewilowej. Całe show prowadzi do Wielkiego Finału – żonglerki piłkarskiej, na którą wszyscy czekają z zapartym tchem. Na oczach widowni piłki będą unosić się wysoko w powietrzu i wirować. Nie zabraknie również sztuczek z wykorzystaniem ciała i zdolności fizycznych artysty.

Przyjdź i dołącz do teamu Simona!
Podczas tego show publiczność ma szansę stać się prawdziwą drużyną i co ważne… wśród śmiechów i lecącego z nieba konfetti wszyscy młodzi i starsi gracze otrzymają specjalne medale.
Simon Llewellyn występował przez blisko 25 lat w ponad 20 krajach na świecie - od angielskiej rodziny królewskiej i publiczności kabaretowej całej Europy, po obozy dziecięce dla uchodźców w Jordanii.

Godzinny seans teatralny inspirowany życiem i twórczością Bohumila Hrabala to pierwszy, po 15 latach wyłącznie plenerowych realizacji, spektakl wyreżyserowany przez Jerzego Zonia na scenie Teatru KTO.
„Sprzedam dom, w którym już nie mogę mieszkać” w reżyserii Jerzego Zonia to kawałek urzekająco pięknej hrabalowskiej rzeczywistości pozbawionej słów. Fenomen spektaklu polega właśnie na tym, że obecność pisarza odczuwalna jest w każdej niemalże minucie tego spektaklu, mimo iż nie ma w nim ani jednego cytatu, nawet słowa, autorstwa tego znakomitego czeskiego pisarza. (…)
Scenariusz, reżyseria i opracowanie muzyczne
Jerzy Zoń
Scenografia
Joanna Jaśko-Sroka
Kostiumy
Zofia de Ines
Obsada
Grażyna Srebrny-Rosa, Marta Zoń/Justyna Wójcik, Sławek Bendykowski, Bartek Cieniawa/Adam Plewiński, Michał Orzyłowski
Czas trwania
60 minut

Jest taka super moc, z którą łatwiej przejść każdy życiowy zakręt… To umiejętność radzenia sobie ze zmianą!
Początek końca to lekka komedia, a właściwie humorystycznie zaprojektowany kurs rozwoju tej jakże cennej umiejętności. Iza Kała wciela się w szereg barwnych postaci, a ich historie obrazują, jak najlepiej przygotować się do nieuniknionych zmian.

Jak to zrobić? Tajemnica zostaje odkryta w brawurowy sposób – to fakt, którego wszyscy są świadomi – po prostu do wszelkich zmian należy podejść z poczuciem humoru.
Godzina dobrej zabawy, która Was zmieni na zawsze!
Scenariusz
Aneta Wróbel & Iza Kała

Reżyseria
Aneta Wróbel

Muzyka
Jerzy Zając

Kostiumy
Joanna Jaśko-Sroka

Występuje
Iza Kała

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

    Spektakl „Byłam żoną Boba Marleya” to muzyczna opowieść w rytmie reggae o Ricie Marley, kobiecie, która przez szesnaście lat była żoną największej gwiazdy muzyki rodem z Jamajki, ale także ikony pop kultury, do dzisiaj pobudzającej wyobraźnię młodszych i starszych buntowników przeciwko złu i niesprawiedliwości świata.
Mimo historycznych odniesień, twórców spektaklu interesuje przede wszystkim portret kobiety, która, żyjąc u boku sławnego na całym świecie męża, próbuje uwolnić się od zależności od niego i odnaleźć swoją własną drogę poprzez poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem? W Ricie Marley dostrzegliśmy rysy współczesnej kobiety, dojrzewającej do świadomości swoich praw i swojej indywidualności.
„Byłam żoną Boba Marleya” jest też opowieścią o trudnej miłości, która prowokuje do pytań o granice oddania, poświęcenia, tolerancji. Jest opowieścią o miłości tym trudniejszej, że czasami zamkniętej w ciasnych ramach, wywodzącego się z Jamajki, chrześcijańskiego ruchu Rastafari.
Autorka tekstu MAŁGORZATA JANTOS
Reżyseria i dramaturgia PAWEŁ SZUMIEC
Kierownictwo muzyczne, muzyka, aranżacje ALEKSANDER BRZEZIŃSKI
Scenografia MAREK BRAUN
Kostiumy JOLANTA ŁAGOWSKA - BRAUN
Multimedia WOJTEK KAPELA

Występują:
KATARZYNA CHLEBNY w roli Rity Marley
Zespół muzyczny Mamas & Trawas

Spektakl składa się z krótkich, dowcipnych scen, w których kontakt między mężczyzną a kobietą rozgrywa się na różnych płaszczyznach. Każda scena ma odrębny temat, ale wszystkie są pełne humoru, prawd życiowych, filozofii. Błyskotliwie zmieniają się grane przez aktorów postaci. Fantastyczna improwizacja aktorska w wykonaniu Katarzyny Michalskiej i Marcela Wiercichowskiego gwarantuje teatralną przygodę. Dodatkową atrakcją są improwizacje muzyczne (aktorzy są z wykształcenia również muzykami, sami skomponowali i wykonują muzykę w spektaklu).

Tekst: Bogusław Schaeffer
Reżyseria

Bogusław Semiotuk

Muzyka

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski


Obsada:

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski  

Spektakl składa się z krótkich, dowcipnych scen, w których kontakt między mężczyzną a kobietą rozgrywa się na różnych płaszczyznach. Każda scena ma odrębny temat, ale wszystkie są pełne humoru, prawd życiowych, filozofii. Błyskotliwie zmieniają się grane przez aktorów postaci. Fantastyczna improwizacja aktorska w wykonaniu Katarzyny Michalskiej i Marcela Wiercichowskiego gwarantuje teatralną przygodę. Dodatkową atrakcją są improwizacje muzyczne (aktorzy są z wykształcenia również muzykami, sami skomponowali i wykonują muzykę w spektaklu).

Tekst: Bogusław Schaeffer
Reżyseria

Bogusław Semiotuk

Muzyka

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski


Obsada:

Katarzyna Michalska

Marcel Wiercichowski  

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021

Willy Clark (Leszek Piskorz) i Al Lewis (Jacek Strama) przez dziesięciolecia wspólnie bawili publiczność skeczami, których energię podsycały ich niełatwe relacje. Od lat skłóceni, nie rozmawiają ze sobą. Kiedy pojawia się propozycja powrotu na ukochaną scenę z ich popisowym numerem sprzed lat – znowu muszą, mimo wzajemnych animozji, spędzić ze sobą trochę czasu.
Sztuka Neila Simona stworzona u szczytu jego kariery doczekała się wielu znakomitych adaptacji filmowych i teatralnych na całym świecie, z których warto wspomnieć choćby film Johna Ermana z 1996 roku z Peterem Falkiem w roli Willy’ego oraz Woodym Allenem w roli Ala oraz londyńską adaptację w reżyserii Thei Sharrock z 2012 roku z Richardem Griffithsem w roli Ala oraz debiutującym na West Endzie Danny’m DeVito.
Tekst
Neil Simon

Przekład
Mira Michałowska

Reżyseria
Paweł Szumiec

Scenografia
Marek Braun

Kostiumy
Jolanta Łagowska

Muzyka
Aleksander Brzeziński

Projekcje wideo
Wojciech Kapela

Asystent reżysera
Rafał Sadowski

Obsada
Willy Clark – Leszek Piskorz
Al Lewis – Jacek Strama
Ben Silverman – Paweł Kumięga / Paweł Plewa
Siostra Keks/Pielęgniarka – Magdalena Woleńska
Eddie – Rafał Sadowski
(głos reżysera – nagranie)

Koproducent
Teatr Miejski w Lesznie

Premiera
20 i 21 lutego 2021